REKLAMA
Na wzbierającej fali tego coraz bardziej lukratywnego segmentu rynku, bratysławska filia BAZ postanowiła opracować użytkowy wariant modelu ŠKODA Š742 (105/120). Przesłanką były nie tylko nadzieje eksportowe, ale i równie obiecujący popyt wewnętrzny. Stworzenie mniejszej i tańszej alternatywy dla wiekowej już konstrukcji modelu ŠKODA 1203 (o ładowności ok. 800 kg), której produkcję przesunięto właśnie z Vrchlabi, do słowackiej Trnavy (TAZ) było wyraźnie uzasadnione. Tym bardziej, że ostatnia odmiana kombi popularnego modelu ŠKODY (OCTAVIA) opuściła fabrykę w odległym już roku 1971.
Zaspokojenie apetytu na lekki pojazd uniwersalny o ładowności poniżej 500 kg, miało nastąpić według teoretycznie prostego przepisu. Składało się nań przedłużenie o 346 mm płyty podłogowej Š742, przy jej jednoczesnym wzmocnieniu i wykorzystaniu w tylnej osi solidniejszych elementów z modelu Š1203. Pozostałą technikę, jak również przednią część nadwozia wraz z wnętrzem miał udostępnić seryjny model 105/120.Model wzorcowy ukończono w BAZ latem 1982 roku. Jasnozielony pojazd oparty na wariancie 120L był dwumiejscowy, podobnie jak czerwony prototyp przekazany do badań kilka miesięcy później. Próbom poddawano obie podstawowe jednostki napędowe, tj. 1046 ccm (46 KM) oraz 1174 ccm (52 KM). Z uwagi na nadrzędną cechę rodziny Š742, czyli umieszczony z tyłu układ napędowy, przestrzeń ładunkowa składała się z dwóch poziomów – wyższego (900 mm nad ziemią), umieszczonego nad silnikiem i dostępnego przez uchylna pokrywę tylną oraz standardowego niskiego, dostępnego przez prawe – i w tej sytuacji zasadnicze – drzwi boczne. Kolejny prototyp posiadał już parę drzwi bocznych ładowni, w dodatku przeszklonych a w jego wnętrzu pojawiła się kanapa drugiego rzędu siedzeń z możliwością łatwego demontażu. W egzemplarzu tym badano najmocniejszą wówczas odmianę silnika 742.12X, stosowaną min. w modelu 120LS, dysponującą, przy niezmienionej objętości 1174 ccm, mocą 58KM osiąganą min. dzięki wyższemu stopniowi sprężania i chłodnicy oleju.
Model wzorcowy zaprezentowano na 24. Targach Przemysłowych w Brnie, gdzie wzbudził potężne zainteresowanie. W późniejszym okresie, w ramach prób pokonał dystans ponad 78 tysięcy km, a pozostałe dwa prototypy – ponad 46 tysięcy. Badania wypadły bardzo obiecująco. Poprawy wymagała jedynie wydajność układu chłodzenia mocniejszych wariantów 120. Już w formie rysunków powstało kilka następnych, możliwych wariantów pochodnych tej konstrukcji. Wyczekiwanie odbiorców instytucjonalnych oraz przedsiębiorców (w tym licznych zakładów naprawy sprzętu RTV i AGD) zostały jednak przerwane u schyłku 1983 roku. Program rozwojowy modelu Furgonet został przerwany z uwagi na zatwierdzone plany opracowania wariantu użytkowego przednionapędowego modelu rodziny Š781. Ten miał początkowo zadebiutować w trakcie roku 1985, a jego odmiany pochodne – sezon później.
Dane techniczne samochodu BAZ ŠKODA Furgonet
Egzemplarz wzorcowy, 1982
silnik: rzędowy, czterocylindrowy, czterosuwowy; górnozaworowy OHV, chłodzony cieczą, wał korbowy podparty w trzech punktach, napęd rozrządu za pośrednictwem łańcucha, umieszczony za osią tylną, napędzający koła tylne
średnica cylindra: 72 mm, skok tłoka: 72 mm, objętość skokowa: 1174 ccm
moc maksymalna: 52 KM przy 5200 obr/min
maksymalny moment obrotowy: 82 Nm przy 3000 obr/min
napęd: kół tylnych, większe przełożenie przekładni głównej 4,44
układ hamulcowy: hydrauliczny, dwuobwodowy z pompą wspomagania, czterotłoczkowe hamulce tarczowe osi przedniej (z modelu Garde/Rapid) i bębnowe osi tylnej
układ kierowniczy: przekładnia zębatkowa, bezpieczna kolumna kierownicy
ogumienie: radialne 165SR13
rozstaw osi: 2746 mm
rozstaw kół: 1320 mm - przednich i 1345 mm - tylnych
wymiary zewnętrzne: długość 4428 mm, szerokość 1620 mm, wysokość: 1747 mm
wymiary ładowni: długość całkowita 2000 mm (w tym 1340 mm na poziomie podłogi, do osłony zespołu napędowego), szerokość 1400 mm, wysokość max.: 1200 mm
masa własna: 994 kg
ładowność: 480 kg
prędkość maksymalna: około 120 km/h
średnie zużycie paliwa: 7,5 do 11,5 l/100 km, zależnie od warunków jazdy
ilość zbudowanych egzemplarzy: 1 model wzorcowy i 2 (według innych źródeł 3) prototypy w latach 1982 i 1983
źródło: Skoda
