REKLAMA
[Aby pobrać załącznik musisz być zalogowany na forum » zaloguj się]
Budowany na bazie coupé, nowy samochód zapożyczył stylizację pojazdu od niedawno wprowadzonej Mk4 Supry. Była to pierwsza Celica w ciągu wielu lat, która nie miała otwieranych reflektorów. Inżynierowie Toyoty stworzyli większe i mocniejsze nadwozie, a przy tym lżejsze o 90 kg od poprzednika. Opcje silnikowe zostały przejęte z poprzedniej generacji. We wszystkich modelach dostępny był ABS jako opcja. Niektóre rynki później dołączyły silnik 1,8 l, co obniżyło cenę podstawową modelu.
W lutym 1994 r., 13 miesięcy po wprowadzeniu szóstej generacji, GT-Four został ponownie wprowadzony na rynek brytyjski po to, aby zapewnić Toyocie kolejny tytuł w WRC. Tego samego roku Toyota odniosła podwójne zwycięstwo - zdobyła tytuł mistrzowski producentów, zaś Didier Auriol zajął pierwsze miejsce w klasyfikacji kierowców.
Kolejne zmiany przyniosły zwiększenie mocy samochodu o kolejne 30 KM do 259 KM. Pozwoliło to przyspieszyć do 97 km/h w ciągu 6,1 sek. Samochód osiągał maksymalną prędkość 246 km/h. Znacznie ulepszone hamulce wyposażono w boczne czujniki przyspieszenia, dzięki którym siła hamowania każdego koła mogła być lepiej kontrolowana.
[Aby pobrać załącznik musisz być zalogowany na forum » zaloguj się]
Rynek brytyjski od marca 1994 r. otrzymał tylko jeden model Celiki — GT z silnikiem 2,0 l o mocy 175 KM. Decyzja była spowodowana tym, iż ten model był jednocześnie szybki (przyspieszenie do 97 km/h w 7,9 sek.) i zaskakująco oszczędny (spalanie do 6,28 l/ 100 km).
We wrześniu 1996 r. zmniejszyła się sprzedaż Celiki GT-Four w Wielkiej Brytanii. W tym samym czasie Mk4 Supra została usunięta z rynku. W rajdach WRC zastąpiła je mniejsza Toyota Corolla. W 1997 r. dokonano niewielkiego liftingu modelu.
POLECAMY Toyota Celica - historia modeli
